نمایه

نکات تفسیر المیزان - آیات 11
1-  مسخره کردن، استهزاء نمودن است به شکل تحقیر یا اهانت به گونه ای طبیعتا خنده فرد را به دنبال داشته باشد.
2-  مقصود از «قوم» در اینجا مردان هستن به قرینه مقابله ذکر «نساء» و وجه اطلاق بر مردان آن است که این مردان هستند که به امور مهمه زندگی قیام می کنند.
3-  اینکه مسخره نمودن مردان توسط مردان و مسخره نمودن زنان توسط زنان ذکر شده است از باب غلبه است. یعنی عادة مصادیق مسخره این چنین هستند غالبا.
4-  در تعبیر «انفسکم» این نکته مد نظر بوده است که مخاطبین و مومنین را به شکل یک مجتمع و مجموعه واحد دیده است. پس همان طور که از عیب جویی دیگران نسبت به خود ناراحت می شود، دیگران نیز از عیب جویی او ناراحت می شوند.
5-  {بئس الاسم الفسوق بعد الایمان}؛ در اینجا «الذکر محذوف است / یعنی چه بد است ذکر و یاد افراد به اسم بدی که در گذشته داشته اند بعد از اینکه ایمان آورده اند که طبیعتا ناراحت کننده است. مانند اینکه: ای کسی که پدرش فلان و فلان است.
6-  تعبیر توبه برای آن است که در بین مومنین کسانی بوده اند که این اعمال منهی را انجام می داده اند، لذا نسبت به ایشان، توبه و بازگشت به دستورات الهی تعبیر شده است.